machinarium

Son zamanlarımın kurtarıcısı: Machinarium.. Dreamfall dan sonra denediğim bir iki oyunda istediğimi zevki alamamıştım.. Machinarium da aradığımı buldum.. Wall-e yi andıran bi havası var ve görselliği çok başarılı.. Oyunun içinde hiçbir diyalog yer almamasına rağmen sıkılmadan oynanabiliyor.. Amaç inanılmaz sevimli bir robotu sevgilisine kavuşturmak ama biraz zor tabi..

Bu oyunu bana temin eden sevgilime teşekkürlerimi sunarak Machinarium u herkese tavsiye ediyorum..

garip

hayat gerçekten çok garip..

hiç yapmam dediği herşeyi yaptırıyor insana.. bir gün mutluluktan göklere çıkarıp ertesi gün diplere vuruyor.. çocukken çok farklı hayaller kurarken birgün- bir anda büyüdüğünde - insan o hayallerin yüzbinlerce kilometre ötesinde farkediyor.. ve şaşırabiliyor buna utanmadan! bu yaşta bu klişe cümleleri yazdırabiliyor klişe ötesi bir hayatın içinden..

çok garip..

neden?

aslında sadece can sıkıntısından..

neden şimdi, neden yazıyorum?

sadece sıkıntı..

içimde olup çıkamayanların, söylemek istediğimde boğazıma takılanların verdiği sıkıntıdan..

hep anlamsız bulurdum bu blog işini, neden insanlar böyle bir ortamda paylaşma gereği duyarlar duygularını?

anladım..

sıkıntıdanmış!